Zo, dat was de eerste week van de ‘Corona-isolatie’. Hoe ging het jullie af? Werken jullie nog op plek van bestemming of onderhand waar kan thuis? Kinderen die vermaakt moeten worden? Hier werkt Boris natuurlijk, nu als verpleegkundige in de wijk. Ik ben veelal thuis met de kinderen. Dat gaat prima tot ik afgelopen donderdag een kleine zenuwinzinking had. Vandaar dat deze EWP ook een dag later is, ik kreeg werkelijk niks zinnigs uit m’n vingers donderdag! Kijk je mee?
Vrijdag
Boris is thuis want het is zijn vrije dag – papa-dag dus – en dat komt mij wel goed uit, dan kan ik rustiger aan doen en herstellen van de nierstenen. Het gaat maar toch wat minder goed dan waarmee ik het vorige dagboek afsloot. Uiteindelijk heb ik vier ‘aanvallen’ en ga ik later nog naar de HAP toe.
We kijken de ene nieuwsuitzending na de andere om op de hoogte te blijven. Op vrijdag zijn de scholen nog open maar ik had toen al een donkerbruin vermoeden dat dit maandag anders zou zijn.
We doen het rustig aan met z’n allen, lekker thuis bankhangen en knuffelen. Past precies in mijn straatje!
Zaterdag & Zondag
Het is heerlijk weer dus ik spendeer mijn tijd vooral buiten! In de ochtend heb ik nog een hele pijnlijke aanval en val daarna kapot moe in slaap op de bank. Dat was uiteindelijk de laatste, opluchting! Hazel en Boris doen in de middag even samen een dutje dus ik keutel wat af in huis.
Boris is in de avond weg maar ik kijk wel de ‘Wie is de Mol’ finale! En ik zat hartstikke fout alle afleveringen tot aan de finale na. Ik heb een uur voor de uitzending al mijn punten op ‘de Mol’ gezet (spoilers is zo ruk als je het nog niet gezien hebt) en dat bleek goed maar dat was wel echt de eerste keer dat ik hem verdacht, haha.
In de nacht van zaterdag op zondag voel ik het meteen; nu is het mijn blaas. Omdat ik twee keer eerder een blaasontsteking heb gehad is het super goed te herkennen dus ik met een plasje naar de HAP toe. De pijn is dermate onprettig dat ik eigenlijk niet kan wachten tot maandag. Ik weet ook dat de antibiotica heel snel en goed werkt dus liever meteen starten. Ook omdat ik gok dat ik de kinderen de volgende dag niet naar opvang/school kan brengen en Boris zal moeten werken. Ik wil me dus echt zsm beter gaan voelen!
Ik heb van Fos ook meerdere van dit soort foto’s in deze leeftijdscategroei; wat is dat toch met dreumessen en wasmanden, haha.
Ik pomp mijzelf vol met pillen en maak het gezellig thuis, o.a. door pizzabroodjes te bakken. Dat gaat er altijd in! We kijken een film zoals wel vaker op zondagmiddag en later de persconferentie met hét bericht dat we eigenlijk allen ons gemak moeten houden tot 6 april. Heel blij dat ik naar de HAP ben geweest; ik merk aan het einde van de dag al dat de antibiotica werkt. Top!
Maandag
Geen school, geen opvang, geen werk voor mama. Althans, alleen tussen de bedrijven door. En ik kan echt niet werken als de kinderen thuis zijn. Als eerste op het programma; kleien! Daar kunnen zij zich echt heel lang mee vermaken, ik heb altijd setjes nieuwe klei op voorraad, haha.
Dit was niet mijn eerste en zeker niet mijn laatste op deze dag, haha.
We gaan naar buiten voor een frisse neus, hoognodig en erg fijn met het heerlijke zonnetje! We vermijden andere mensen, lopen er met een boog omheen en zodoende kunnen we in ieder even genieten van wat beweging en zonnestraaltjes.
Al het speelgoed wordt uit de kast getrokken, zo ook de tent. Daar kunnen ze zich echt úren mee vermaken. Zeker in deze tijden zou ik er eentje aanschaffen, werkt als een tiet!
En aan het einde van de middag kak ik in en is de pijn mij echt even teveel. Dus hup, kids voor het scherm en ik erbij met een kopje thee en een kruik.
Genieten <3
In de avond luisteren naar de toespraak van Rutte.
Dinsdag
Dinsdag heb ik wat zeldzame uurtjes zonder kinderen en dat kon ik dringend gebruiken om een aantal dingen af te ronden en klaar te zetten. Ik maak dan ook optimaal gebruik van die tijd en knal als een malle dingen erdoorheen. Waaronder vijf wassen – kan heerlijk naar buiten nu, lichtpuntje! – en poets twee plee’s.
Woensdag
De dag starten met badderen, schone haartjes en schone tandjes. Ik vind Fos zo schattig in z’n kleine ochtendjasje <3
Hazel slaapt en wij kijken dan eindelijk Frozen 2 samen! Echt samen omdat ik wist dat hij eigenlijk pas vanaf zes jaar is. Ik vind de film inderdaad echt best ‘pittig’ en er gebeuren veel spannende dingen. Maar ik weet ook dat bij dergelijke films alles goed komt en elk spannend ‘ding’ uiteindelijk een lieve prsoon/actie/dier/gebaar blijkt te zijn. We hebben hem onderhand al 5 keer gekeken en Fos vind het niet spannend meer en moet juist nu lachen als de aardreuzen eraan komen stampen; ‘jullie zijn niet eng, jullie doen Anna helpen! LIEF!’. Haha, goed zo kind.
De lokale ondernemer steunen (echt doen, ze kunnen het heel goed gebruiken!); we bestellen een heerlijke Poké Bowl. Ik stel de mijne altijd zelf samen, ik kies tonijn, wasabi-mayonaise, lente ui, gebakken uitjes, avocado, zeewier, edamame boontjes, komkommer en rijst. HEERLIJK!
Donderdag
Waar de Action al niet voor is; heel veel knutselspullen en spelletjes voor buiten! Ik haalde een tas vol en zo komen de we dagen wel door. Stempels, glitterpennen, kleurboeken, gekleurd papier, stickers.. De mooiste creaties worden gemaakt. Boris werkt thuis en z’n telefoon staat roodgloeiend maar waar kan zit hij bij ons aan tafel, erg fijn.
Ook komt er een pakketje binnen van TerStal voor een nieuwe samenwerking, súper leuk! En we Hazel en ik hadden heel veel lol samen, haha. Fos was helemaal blij met z’n kleding, super schattig hoe trots hij dan rond paradeert. De spijkerbroeken van TerStal zijn echt onze nieuwe favoriet voor hem; beetje stretch, lekker lang en ik kan ze heel goed insnoeren zonder dat ze er gek uit gaan zien aan de bovenkant. En mijn JURK! Oooh, over nieuwe favorieten gesproken! Die kan je hier vinden. Super fijn voor nu met laarsjes en een spijkerjasje, strakjes met een sandaaltje. Ik draag maat M trouwens, deze jurk valt echt kleiner! Hij is er ook in het zwart. Dit weekend alles – echt álles! – met 30% korting op de website, tot 24 maart. Kinderen groeien toch wel, crisis of niet dus mooi moment om even te neuzen wellicht. Shopse!
Vrijdag
En aan het einde van de middag gaat het fout. Tijdens het eten, ik weet niet wat precies de trigger is, krijg ik een soort paniekaanval. Ik begin sneller te ademen, wil maar niet rustig worden en kan alleen maar huilen. Wat ik ook doe, een paar uur lang. Alles van de afgelopen weken en vooral de laatste paar dagen komt er in volle glorie uit. Ik ben best een emotioneel persoon maar ik heb het echt weggestopt de afgelopen tijd want dat was nodig. Maar de fysieke pijn, de vermoeidheid, het niet werken, constant bij de kinderen zijn en gewoon heel veel zorgen vanwege Boris en ook mijn (schoon)ouders zorgen ervoor dat ik even barst. En dat luchtte enorm op moet ik zeggen. Het moest er gewoon even uit denk ik, ik moest de situatie gewoon toelaten en even hart boven verstand plaatsen. Ik voelde mij kapot schuldig naar Boris en de kinderen toe maar besefte mij dat dit absoluut niet nodig is, dit gebeurd soms en daarna weer kop op en doorgaan.
Boris gaat sporten (rennen in de wijk, haha) en ik lig op de bank met Poes, mijn favoriete film, thee en dikke pandawallen. Helemaal prima.
We beginnen de dag met FaceTimen van familie! De kinderen missen vooral hun neefje en nichtje enorm, die zien ze namelijk erg vaak en dat kan nu niet. Dus dit was een fijne pleister!
En dan naar buiten met z’n allen. Daar was ik echt enorm aan toe en de kinderen ook. Vroeg in de ochtend zodat we niemand tegenkomen. Vandaag was een betere dag!
Dat was ‘m!
Aankomende week, tja wat moet je daar van zeggen? Hoogstwaarschijnlijk is het niet veel anders dan deze week. Ik ben veel thuis met de kinderen, Boris is thuis waar dat moet. Ook hij mag zich niet melden op kantoor als dat niet nodig is dus heel veel telefoonverkeer van en voor patiënten gebeurd nu thuis. Als het goed is gaat de zon schijnen, dat kunnen we goed gebruiken! Be safe allemaal, succes met de werkzaamheden/opvoedkundige taken die je hebt en tot volgende week.
Liefs,
Elise Joanne
Mooi om te lezen hoe jullie deze wkn doorstaan. Beterschap. Ik mag doorgaan met werk. Door mijn functie in een verpleeghuis, het voelt dubbel. Maar ik heb nog opvang dankzij mijn vitale beroep. Echter mijn dochter is al wkn verkouden, en kan dus niet erheen… Gelukkig kwam gister wat goed nieuws. Opvang komt een vergoeding voor de tijd dat ze niet kunnen. Als alleenstaande mama word ik daar blij van
Pff heel herkenbaar allemaal. Van de week werd het mij ook een beetje veel. De druk en spanning van werken in de wijk en thuis niet kunnen afschakelen, want daar ben je fulltime mama. Normaal heb ik wel een uurtje voor ik hem ga halen van de opvang. En nu werkt mn man ook nog thuis. Allemaal heel ‘veilig’ maar voor mijn rust wat minder.
Stay safe everyone!
Lieve schat,
Begrijpelijk dat je in tranen uitbarst. Met jou nog veel meer moeders die hun breekmoment hebben. Voor jou extra pittig met al je lichamelijke klachten. Het is niet niks!
Sterkte de komende periode. Het komt allemaal goed!!
Bijzonder om te lezen en te zien in foto’s hoe dat in gezinsverband gaat. Zelf ben ik sinds vorige week vrijdag verkouden thuis. Als alleenstaand persoon is het voor mij soms oorverdovend stil in huis. Normaal gesproken komt mijn moeder of een vriendin wel een bakkie doen. Maar dat kan nu ook allemaal niet. Zodoende had ik zelf ook mijn eigen breekpunt moment. Uiteindelijk heeft denk ik iedereen in deze situatie momenten dat het je aanvliegt. We moeten er allemaal doorheen. Maar het is hartverwarmend om te zien hoe mensen op andere manieren kunnen connecten en dat je toch mag weten niet alleen te zijn. Of voor de mensen in relaties en/of met gezin dat je niet de enige bent die het een uitdaging vindt.
We are in this together! ❤
Elise, jij ook beterschap gewenst!
Lieve Elise, doe rustig aan en luister ook naar je lijf! Lastige situatie voor je met 2 kindjes thuis en Boris aan het werk. Beterschap en sterkte deze weken! Xx
Wat een week zeg Elise. Ik heb het nu pas gelezen, want mijn weken zijn, net als van ieder ander nu, nogal anders. Dit berichtje is dan ook een beetje mosterd na de maaltijd. Maar hopelijk wel een smakelijke mosterd, speciaal voor jou.
Let je goed genoeg op jezelf? Super zoals je erover schrijft en het met ons wilt delen. Vind ik hele fijne kwetsbaarheid.
Mag ik je 1 tip geven? Leef zoveel mogelijk vanuit je hart, niet vanuit je hoofd. Dat kan En zal soms lastig zijn, maar volgens mij ligt die last vooral bij en in jezelf, want je man Boris zal je aan alle kanten erin ondersteunen.