Boris en ik waren vorige maand zes jaar getrouwd en aankomend november zijn wij 10 jaar samen. Tijd voor een weekendje weg! Ons eerste weekendje weg zijn de komst van Hazel dus extra bijzonder wat dat betreft. Aankomend weekend is het dan zover, opa en oma passen op en wij zitten vanavond vrijdagavond tot zondagmiddag in Delft! En wij zijn daar beide nog nooit geweest dus alle tips zijn welkom!
Tijdens de kraamperiode komt er van alles op je af, zeker als je voor de eerste keer ouders mag worden. Ik vond de eerste twee weken met Fos overweldigend en toen de deur achter de verloskundige achter haar dicht viel, keken Boris en ik elkaar aan met een beetje angst in de ogen. Wat nu? Hoe nu? Kunnen wij dit wel? Ja, maar wel met een beetje hulp. Die hulp kwam van een vreemde en hoe waardevol is zij gebleken.
Leuk dat je weer kijkt naar een nieuwe vlog! Deze staat in het teken van allemaal eerste keren. De kinderen uit logeren, Hazel voor het eerst naar de opvang, ik ga weer een keer naar Amsterdam toe en maak mij druk om de mondhygiëne van mijn kinderen. Oh, en ik verstuur een bende kaartjes aan bezoekers! Kijk je mee?
In navolging op het artikel waarin ik de Europese steden behandel waar wij nog eens als gezin of gewoon lekker met zijn tweetjes naar toe zouden willen, behandel ik vandaag landen! Deze keer ook Europese landen want op ons eigen continent valt er nog genoeg te bekijken en te beleven. Lees je mee?
Goedemorgen! Fijne week gehad? Wij hadden een drukke week met veel ‘eerste keren’ zoals ik vorige week al vertelde. Hazel ging voor het eerst mee met Fos logeren bij opa en oma en ze had tevens haar eerste hele dag op de opvang. Twee bijzondere en ook spannende momenten. Boris en ik gingen uit eten bij een geweldig en ook ietwat luxer restaurant dan van te voren in de planning stond en wij hadden een geweldige tijd. Ook begon de NBFM-challenge en zat ik een hele dag in Amsterdam. Kijk je mee?
Het verhaal wat Emma vandaag met ons deelt kan als schokkend worden ervaren. Ik zeg dat meteen vooraf en met nadruk. Zij heeft veel te vertellen, er is sprake van veel verdriet in hun leven geweest. Niet alleen hebben zij afscheid moeten nemen van hun dierbare zoon Tom maar in haar geschiedenis – en de reden waarom hun diepe kinderwens niet nogmaals gerealiseerd kan worden – ligt in ernstig fysiek en seksueel geweld wat Emma overkwam. Met pijn in mijn hart heb ik haar verhaal gelezen, dat zij ons deelgenoot maakt getuigt van enorm veel kracht.
Zou jij ook graag mee willen doen? Dan is jouw verhaal van harte welkom. Stuur je mij een mailtje? Je verhaal mag anoniem.
Ik heb sinds een jaar een postbus en ervaar dat als, naast prettig, enorm leuk. Ik kreeg behoorlijk veel pakjes aan de deur en dat was gewoon niet altijd handig, zeker niet met een deurbel en een slapende baby. Toen wij verhuisden heb ik bij PostNL een postbus aangevraagd. Sinds de komst van die postbus krijg ik dus ook veel kaartjes en brieven van jullie en ik vind dat géweldig. Alles bewaar ik, in een grote doos in mijn kamer en ik wissel de kaartjes af in een kaartenrek op mijn kast op kantoor. Het werd dus tijd mijn dankbaarheid te tonen en jullie kaartjes terug te sturen!