Dan heb je net een artikel gepubliceerd over ‘hand op de knip’ en dan volgt er een shoplog. Ja, dat klopt! Want mijn kleinste groeit als kool op steroïden en ik had hier budgettair rekening mee gehouden. Toen er een knoopje van Hazel d’r vestje knapte, het printje van haar sokjes in haar voetjes begonnen te staan én haar rompers alleen nog met de middelste knoop dicht gingen.. tja, dan is het tijd voor nieuwe kleding.
(meer…)
Ons kleine meisje is gewoon alweer bijna zeven maanden! Nou ja, ‘klein’.. ze is altijd al een bonkje geweest maar die verkleining mag er nu wel af. Onderhand is ze een lekker poppetje, een heerlijk meisje die wil gaan tijgeren en omrolt van buik naar rug en andersom. Voor de een is het totaal niet boeiend te weten hoe ons dagelijkse ritme eruit ziet, de ander vindt het ontzettend interessant. Voor die laatste groep; een update van baby Hazel en hoe zij slaapt en wat zij nu drinkt en eet.
(meer…)
Tijd voor een nieuwe update van Louise. Onderhand is het medisch proces echt van start gegaan en vertelt zij vandaag over de zogenaamde ‘voortgangspoli’, het bloed laten prikken en de Provera kuur die daarop volgt. Lees je mee?
Bijna drie maanden geleden schreef ik een artikel waarin ik liet weten welke keuze ik maakte omtrent anticonceptie. Ik slikte altijd trouw de pil voor de zwangerschappen en wilde nu wat anders. Ik koos voor een spiraaltje deze keer, de ‘nieuwe’ Kyleena. Ik zou een update schrijven na een aantal maanden om te laten weten hoe het beviel en hoe ik het plaatsen heb ervaren. Nou, heb je even?
Ik heb geen hele grote familie, ik ben gezegend met een lieve broer en zus en ouders waar ik veel van houd. Nu wij allemaal volwassen zijn, ons eigen gezin hebben en verspreid door Nederland wonen, zien wij elkaar niet zo vaak als dat wij zouden willen. Gedurende het jaar proberen wij een paar verjaardagen mee te pakken, een enkele keer een spontaan bezoekje te plegen en het is altijd duimen dat het met kerst lukt om bij elkaar te zijn. Met banen waarbij er tijdens kerst gewerkt moet worden, schoonfamilie die natuurlijk ook graag de (klein)kinderen wil zien, het is ons jaren niet gelukt. Dit jaar wel en daar ben ik zó blij mee!
Louise stelde zich twee weken geleden aan jullie voor, zij neemt het ‘stokje’ van Anna over als het gaat over het onderwerp ongewenste kinderloosheid. Louise wil samen met haar man graag een kindje en bevindt zich op dit moment in de medische malle molen. In dit deel neemt ze ons aan de hand mee hoe ze overstapte van anticonceptie om haar natuurlijke cyclus in kaart te brengen. Ze namen de stap om naar de huisarts te gaan en een afspraak bij de gynaecoloog volgde. Lees je mee?
Toen ik zwanger was van Hazel moest ik er soms wel eens aan denken; hoe zou het nou echt gaan als we strakjes met zijn viertjes zijn? Zou er veel veranderen in mijn en onze relatie met Fos? Zouden we nog wel alle tijd en aandacht die Fos verdient hem ook kunnen geven, maar ook aan elkaar? En vrijwel iedereen met twee of meer kinderen die zag of hoorde dat ik zwanger was had er ook wel een mening over; de een vond de stap van het eerste naar het tweede kind rampzalig en ik zou maar flink moeten genieten van wat ik nu heb want poeh, het zou zo zwaar worden. De andere kant werd ook veelvuldig belicht want als je er eentje had, dan kon die tweede er gemakkelijk bij. Maar, hoe ervaar ik het nu zelf na bijna zes maanden twee kindjes onder mijn hoede te hebben?